Purgatorio & Paradiso (İlahi Komedya Reloaded, bolum 3)

(Previyisli on İlahi Komedya Reloaded)

"Ne kadar kaldi kanka Araf'a?
Kahverengi bir cocuk dogurmam gerekiyor zira kicimla,
Anlarsinya.."
Diyemeden vardik mekanin son derece tirt kapilarina,
Ilahi, supersonik bir olay degil de devlet dairesi adeta!
Dedim "Buralar kesmez bizim icimizdeki janjan acligini,
Gel pas gecip akalim direkt Cennet ortamlarina!"
Virgil kizdi, "Once burda gunahlarindan arinman gerek,
Nerde gorulmus Cennet'e gidildigi cenabet cenabet?"
Cemkirdim, "Kanka beni tanirsin tek gunahim,
Freninin olmamasi kalbimdeki sevgi pinarinin!"
Iki tellak geldi beni gunahlardan arindirmaya,
Heteroseksuelce yikadilar kasli bedenimi, acimasizca,
Kulagimin arkasinda oldukca gunah birikmis anladigim kadariyla!
Hazirdik artik akmaya ortamlara,
Kim bilir, belki de Beatrice'ime kavusmaya?
Cuzdanimdaki terkedilmis prezervatifi geri dondurmeye piyasaya!
Baktim Virgil'in gozler hulyali,
Sordum, "Haci, Karadeniz'de gemilerin mi batti?"
Dedi, "Geldi iste Teletubbyler'in veda zamani,
Izin yok Cennet'e girisime, emir buyuk yerden!"
Agladik, erkek gibi agladik!
Virgil benden biraz daha fazla agladi!
Dedim, "Kanka, o degil de bizim bi borc mevzusu vardi."
Cumleyi bitiremeden Virgil Cehennem'e geri isinlandi..
Hic degismemis kodumun dallamasi!
Bindim gordugum ilk Cennet metrobusune,
Vardim mekanin sekilli-semalli kapilarina bir nokta koymaya seruvenime!
Her ne kadar butcesi Cehennem'den dusuk, dizayni daha da kunel olsa da,
Sevdicegimi, Beatrice'imi gormem unutturdu her seyi aninda!
Haykirarak depar attim yanina:
"Askim! Romantik aygirin geldi sonunda sana kavusmaya!"
Beatrice dondu bana kucumseyen bir bakisla, sordu: "Sen kimsin?"
Sonra tanir gibi oldu, "Bir dakika, sen yillarca bana sarkan o yavsak herif degil misin?
Olum bile mi kurtaramadi beni senden, ilahi adalet, neredesin?"
Kulaklarim neler duyuyordu, aramizda bir elenktirink olmus oldugunu nasil inkar ederdi?
Basladim onu tavlayacak muazzam ask siirimi okumaya,
Fakat daha diyemeden "Ask Denizi'nde aradim seni yillarca"
Yanindaki amcik hosafi uzerime yurudu, "Beni arpimi suratina gecirmeye zorlama, uza!"
Amcik hosafinin bizzat James Dean oldugunu farketmem rekabetin zorluguna uyanmami sagladi ayrica..
Sukurler olsun ki iki melek mudahale etti duruma,
Dediler, "Bizimle gelmen gerekiyor yolculugunun sonuna!
Gorusmelisin Tanri'yla, emir bizzat kendisinden!"
Ve cikarildim hemencecik Tanri'nin huzuruna.
Tanri dedi, "Siirlerin yansitiyor tum Dunya'yi kaplamasi gereken bir aski, sevgiyi,
Tum yaratilisi kucaklamasi gereken bir duygu selini!
Bir imza isteyecektim mahsuru yoksa, emir bizzat benden!"
Ve sona eriyor iste burda kuntastik hikayem..
Uyandim yeniden Belgrat Ormani'nda yolculugun bitisinde.
Ve geride biraktim ormani, kozalaklari, dondum evime,
Mutsuz kozalaklar, umutsuz kozalaklar..


*son*